Nasz Kolega od kilku lat przebywa w Tanzanii, gdzie jest zangazowany w projekcie ( w ramach pomocy Rzadu Austriackiego dla III Swiata ) zwanym TAZARA CE:4 Rail Welding Project.

To jest akronim z dlugiej nazwy: TAnzania ZAmbia Railway Authority, czyli krotko mowiac, linia kolejowa tanzansko-zambijska, rozpoczynajca swoj bieg w Dar es Salaam – a konczaca sie w New Kapiri Mposhi w Zambii, w tzw. Copper Belt – czyli zaglebiu miedziowym.

Dlugosc linii kolejowej wynosi 1850 km, laczy ona Afryke Wschodnia - jej wybrzeze Oceanu Indyjskiego - ze srodkiem kontynentu.

TAZARA zostala zbudowana ( i calkowicie wyposazona ) ogromnym wysilkiem i nakladem kosztow przez Chinczykow w latach 1964 – 1976 , jako wyraz pomocy dla Zambii ( przede wszystkim ), ktora pozbawiona dostepu do morza nie mogla defacto eksportowac swojej miedzi i innych metali.

Chinczycy zdecydowali o ustaleniu rozstawu szyn TAZARA na 1067 mm, ( dla porownania: w Polsce mamy 1435 mm ) co umozliwia polaczenie Dar es Salaam z Cape Town bez zmiany rozstawu kol wagonow .

Niestety, jak dotad ta mozliwosc polaczenia jest wykorzystywana mniej wiecej 2 razy w roku, przez ekskluzywny pociag turystyczny “ROVOS“ z Cape Town do Dar es Salaam i z powrotem.

Warto podac jako ciekawostke fakt, ze w Tanzani istnieje i dziala inna linia kolejowa, tzw. TRC, budowana od konca XIX wieku przez Niemcow, a potem kontynuowana przez Anglikow, laczaca ze soba kraje dawnej angielskiej East Africa (czyli Tanganyika, Uganda i Kenya ) , o rozstawie szyn 1000 mm. Podobnie jak TAZARA, takze TRC boryka sie z powaznymi problemami technicznymi i innymi.

Przed uzyskaniem niepodleglosci dawna Rodezja Polnocna – potem Zambia – eksportowala miedz glownie via porty poludniowoafrykanskie – jednakze potem, ze wzgledow politycznych okazalo sie to niemozliwe, jako ze niepodlegla Zambia stala sie aktywnym czlonkiem grupy tzw. panstw frontowych, zwalczajacych apartheidowska RPA .

Projekt CE:4 byl/jest czescia calego programu pomocy kilku krajow ( m.in. Austrii, Szwecji, Szwajcarii itd. ) w ponownym “uzyskaniu“ przez TAZARA – po kilkunastu latach od jej zbudowania – dobrego stanu technicznego, poprzez zgrzewanie polaczonych dotad lubkami szyn, czemu towarzysza inne, podyktowane wymogami technicznymi, specjalistyczne operacje, w sumie znakomicie podnoszace jakosc i parametry bezpieczenstwa linii.

Zakonczenie Projektu CE:4 - ostatniego z realizowanych – planowane jest na czerwiec roku 2001. Trzeba dodac, ze Projekt CE:4 obejmuje tylko ok. 670 km TAZARA , czyli mniej wiecej

jedna trzecia jej calkowitej dlugosci.

Trzebaby dodac tytulem komentarza, ze od czasu przemian ustrojowych w RPA ( 1994 ) , otworzyly sie ponownie porty poludniowoafrykanskie dla panstw sasiadujacych, nie majacych dostepu do morza ( w tym oczywiscie dla Zambii ) , co postawilo TAZARA przed problemem dosc naglego spadku przewozow ( glownie miedzi zambijskiej ) , dodatkowo jeszcze spowodowanego spadkiem samego wydobycia miedzi w Copper Belt w ostatnich latach.

Wieloletni panstwowy zarzad spowodowal drastyczny spadek wydobycia, tak ze niedawno Rzad Zambii sprzedal wiekszosc kopalni koncernowi Anglo-American z RPA. Zwiekszone wydobycie i poprawa stanu technicznego to szansa zarowno dla samej TAZARA, jak i obu panstw-wlascicieli tej linii.